ἐκ κραδίης σέο ϑυμὸς ὄμματα κοιλήνας ἐς χόλον ηὐτρέπισεν

κοιλαίνω, aor. ἐκοίληνα, att. ἐκοίλᾱνα, z. B. Thuc. 4, 100, perf. pass. κεκοίλασμαι, Hippocr., aber κεκοίλαμμαι E. M. 233, 58; – hohl machen, aushöhlen; κοιλήναντα τὸ ᾠόν Her. 2, 73; κοιλάναντες τὰς χεῖρας Ath. XI, 479 a; χῶμα δέ μοι κοίλανον Theocr. 23, 43, höhle mir ein Grab aus; τάφρον Poll. 1, 161; übertr. vom Zorn, hohle Augen machen, ἐκ κραδίης σέο ϑυμὸς ὄμματα κοιλήνας ἐς χόλον ηὐτρέπισεν Ep. ad. 302 ( Plan. 142); vgl. Opp. Hal. 4, 19; leer machen, arm machen, Lycophr. 722; pass. vom Styl, hohl, matt sein, Luc. hist. conscr. 55.